ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΥΠΝΟΥ
Είναι πλέον τεκμηριωμένη η συσχέτιση των διαταραχών του ύπνου με νευρολογικά νοσήματα, όπως το σύνδρομο ανήσυχων άκρων, η επιληψία, η ναρκοληψία, η άνοια, η νόσος του Parkinson, οι παραϋπνίες (π.χ. υπνοβασία) και ορισμένες κεφαλαλγίες. Μία άλλη μεγάλη κατηγορία νοσημάτων αφορά διαταραχές στον κιρκάδιο ρυθμό και διάφορες μορφές αϋπνίας, που έχουν σαν αποτέλεσμα την ημερήσια υπνηλία, αδυναμία συγκέντρωσης, ευερεθιστότητα, χρόνια κόπωση και διαταραχές μνήμης.
Πρόσφατες ανακοινώσεις μελετών ενοχοποιούν την έλλειψη ή την κακή ποιότητα του ύπνου για τη διατάραξη παθοφυσιολογικών μηχανισμών πολλών αυτοάνοσων νοσημάτων, παρανεοπλασματικών και εξωπυραμιδικών διαταραχών. Ενδεικτικά αναφέρονται η αύξηση των ιντερλευκινών, η αδυναμία ανοσοαπάντησης μετά εμβολιασμό, η ανικανότητα για έκπλυση του β-αμυλοειδούς στην άνοια και η έλλειψη προσοχής ως λίγες μόνο από αυτές.
Επιπρόσθετα, είναι γνωστό πως η χρήση ηρεμιστικών/κατασταλτικών σε διάφορα νοσήματα -νευρολογικά και μη- προκαλεί μεταβολές στην αρχιτεκτονική και την ποιότητα του ύπνου και θα πρέπει να γίνεται με φειδώ.
Η πολυυπνογραφία είναι μία εξέταση που πετυχαίνει ταυτόχρονη καταγραφή αναπνευστικών παραμέτρων, παραμέτρων του κυκλοφορικού συστήματος και της φλοιϊκής εγκεφαλικής δραστηριότητας. Με τον τρόπο αυτό υποδεικνύει πολλές φορές την αιτία και λύση προβλημάτων, χωρίς περαιτέρω χρονοβόρες εξετάσεις και έκθεση του ασθενούς σε ακτινοβολία ή επεμβατικούς χειρισμούς. Άλλες μέθοδοι ελέγχου διαταραχών του ύπνου είναι -κατά περίπτωση- η ακτιγραφία, η χρήση ειδικών ημερολογίων και ειδικές δοκιμασίες, όπως το MSLT και το MWT.
Με βάση τα αποτελέσματα που προκύπτουν δίδονται εξατομικευμένα οδηγίες για την υγιεινή του ύπνου, και όπου ενδείκνυται η κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή.
Πρόσφατες ανακοινώσεις μελετών ενοχοποιούν την έλλειψη ή την κακή ποιότητα του ύπνου για τη διατάραξη παθοφυσιολογικών μηχανισμών πολλών αυτοάνοσων νοσημάτων, παρανεοπλασματικών και εξωπυραμιδικών διαταραχών. Ενδεικτικά αναφέρονται η αύξηση των ιντερλευκινών, η αδυναμία ανοσοαπάντησης μετά εμβολιασμό, η ανικανότητα για έκπλυση του β-αμυλοειδούς στην άνοια και η έλλειψη προσοχής ως λίγες μόνο από αυτές.
Επιπρόσθετα, είναι γνωστό πως η χρήση ηρεμιστικών/κατασταλτικών σε διάφορα νοσήματα -νευρολογικά και μη- προκαλεί μεταβολές στην αρχιτεκτονική και την ποιότητα του ύπνου και θα πρέπει να γίνεται με φειδώ.
Η πολυυπνογραφία είναι μία εξέταση που πετυχαίνει ταυτόχρονη καταγραφή αναπνευστικών παραμέτρων, παραμέτρων του κυκλοφορικού συστήματος και της φλοιϊκής εγκεφαλικής δραστηριότητας. Με τον τρόπο αυτό υποδεικνύει πολλές φορές την αιτία και λύση προβλημάτων, χωρίς περαιτέρω χρονοβόρες εξετάσεις και έκθεση του ασθενούς σε ακτινοβολία ή επεμβατικούς χειρισμούς. Άλλες μέθοδοι ελέγχου διαταραχών του ύπνου είναι -κατά περίπτωση- η ακτιγραφία, η χρήση ειδικών ημερολογίων και ειδικές δοκιμασίες, όπως το MSLT και το MWT.
Με βάση τα αποτελέσματα που προκύπτουν δίδονται εξατομικευμένα οδηγίες για την υγιεινή του ύπνου, και όπου ενδείκνυται η κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή.