ΑΓΓΕΙΑΚΟ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ
Το αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο ορίζεται ως η απότομη εγκατάσταση εστιακής νευρολογικής σημειολογίας: πάρεση προσωπικού νεύρου, πάρεση άκρου, διαταραχή ομιλίας που μπορεί να έχουν παροδικό ή μόνιμο χαρακτήρα. Μία σειρά από παράγοντες έχουν ενοχοποιηθεί, όπως η αρρύθμιστη αρτηριακή υπέρταση, ο σακχαρώδης διαβήτης, η παχυσαρκία, το κάπνισμα, οι αρρυθμίες και άλλες καρδιολογικές παθήσεις, αλλοιώσεις των μικρών και μεγάλων αγγείων, αιματολογικές καταστάσεις, καθώς και γενετικοί παράγοντες.
Τα αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια αποτελούν μία από τις σημαντικότερες αιτίες νευρολογικής αναπηρίας. Για το λόγο αυτό, εξαιρετικά σημαντική είναι η άμεση αναγνώριση των κλινικών συμπτωμάτων και η διεξαγωγή των κατάλληλων εξετάσεων, προκειμένου να γίνει διάκριση μεταξύ ισχαιμικού και αιμορραγικού επεισοδίου και να ακολουθήσει ανάλογη θεραπεία.
Μετά την επείγουσα αντιμετώπιση και την αιμοδυναμική σταθεροποίηση του ασθενούς ακολουθεί πλήρης νευρολογικός και εργαστηριακός έλεγχος για τον καθορισμό των παραγόντων κινδύνου, το σαφή εντοπισμό της βλάβης και το σχεδιασμό της κατάλληλης για κάθε ασθενή στρατηγικής πρόληψης νέου επεισοδίου.
Μία σειρά επαγγελματιών υγείας (Νευρολόγοι, Καρδιολόγοι, Παθολόγοι, Φυσιοθεραπευτές, Λογοθεραπευτές κ.ά.) συμπράττουν προκειμένου αφενός να ελαχιστοποιηθεί η υπολειμματική αναπηρία και αφετέρου να βελτιωθεί η ποιότητα ζωής των ασθενών.
Τα αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια αποτελούν μία από τις σημαντικότερες αιτίες νευρολογικής αναπηρίας. Για το λόγο αυτό, εξαιρετικά σημαντική είναι η άμεση αναγνώριση των κλινικών συμπτωμάτων και η διεξαγωγή των κατάλληλων εξετάσεων, προκειμένου να γίνει διάκριση μεταξύ ισχαιμικού και αιμορραγικού επεισοδίου και να ακολουθήσει ανάλογη θεραπεία.
Μετά την επείγουσα αντιμετώπιση και την αιμοδυναμική σταθεροποίηση του ασθενούς ακολουθεί πλήρης νευρολογικός και εργαστηριακός έλεγχος για τον καθορισμό των παραγόντων κινδύνου, το σαφή εντοπισμό της βλάβης και το σχεδιασμό της κατάλληλης για κάθε ασθενή στρατηγικής πρόληψης νέου επεισοδίου.
Μία σειρά επαγγελματιών υγείας (Νευρολόγοι, Καρδιολόγοι, Παθολόγοι, Φυσιοθεραπευτές, Λογοθεραπευτές κ.ά.) συμπράττουν προκειμένου αφενός να ελαχιστοποιηθεί η υπολειμματική αναπηρία και αφετέρου να βελτιωθεί η ποιότητα ζωής των ασθενών.